«تصویر‌ها»، «فیلم‌ها»، «جریان‌های تصویری بی‌‌‌نهایت مثل تلویزیون» یکی از داشته‌های ارزشمند ما رو سلب کردند. «تصور» و یا در مواقعی «خیال» از ما سلب شده یا خیلی خیلی کم رنگ شده. به عنوان یک رمان خون قدیمی که در سیزده چهارده سالگی عشقش گذراندن تابستان با چهار هزار صفحه‌ای‌های دارن شان بود (!)، این رو یک خیانت به اثر‌هایی می‌دونم که شما می‌تونی تو اقیانوسی از تصوراتت بگردی اما محدود می‌شن به نهایتا یک برکه. و آن قدر این عنصر زندانی می‌شه و هدف دار زندانی می‌شه که دیگه فقط تو برکه‌های خاصی می‌تونه شنا کنه. حیف از اینکه کودک امروز، نوجوان امروز، جوان امروز شاید از کم حوصلگی «خواندن» به «تماشا کردن» روی اورده و ذایقه‌اش به کلی تغییر کرده.
#بایگانی
